Merhaba Alper, n asılsın, nasıl gidiyor. Aslında telefonda da konuşuyoruz ama sanırım, sesin yok olmasına karşın mektuplaşmak daha kalıcı bir yöntem. Çünkü, dokunulan görüntünün insanı sakinleştiren bir yönü var. Mektubun dokunulan bir sese dönüşmesini sağlamak istedim. "Mektuplaşalım" dedim ama doğrusu ne yazacağımı da bilmiyorum. Sadece mektuplaşalım istiyorum. O yüzden de şu an bir şeyler yazmaya çalışıyorum. Bu satırları yazarken salondayım. Dışardan bazen gürültü geliyor. Hızla geçen motorun sesi, müezzinin sabah ölen komşu için okuduğu sâlâ, kuşların cıvıltıları ve birbirlerinden yol isteyen arabaların sabırsız korna sesleri. Bazen tüm bu sesler iç içe geçmiş de oluyor, ama aralıklarla geldiklerini söyleyebilirim. Yan apartmanın çocuklarından bazıları kapının önünde bisiklet sürüyorlar, bir kaçı ise top oynuyor. Hepsi gölge olan sokağı istila etmiş gibiler. Bağrış çağrışları annelerinin onları duymalarını kolaylaştırıyor. Çoğunun babası iş yerin